Zoals wel vaker het geval wanneer je naar de vreemden op vakantie trekt, lees en hoor je overal dat je zekerst geen kraantjeswater mag drinken, ijsblokjes en roomijsjes verzekeren je van een nearly death experience, en oe, als je van plan bent om iets te eten bij de vele straatkraampjes maak dan maar eerst je testament op voor je vertrekt. Overal loert de 'Wraak van Montezuma' immers om de hoek. Siddert ende beeft!
Het eerste wat wij echter deden toen we twee jaar geleden in Marrakech aankwamen, was een goed glas kraantjeswater drinken. Kwestie van het zwaard van Damocles al meteen naar beneden te laten donderen. Nooit ergens last van gehad trouwens. In tegenstelling tot een van onze reisgenoten die 7 liter Spa Reine meegesleurd had vanuit La Belgique en die alsnog elke Berber-vrouw die we tegenkwamen in het Atlas-gebergte op een exlcusieve moon-sessie trakteerde. Het zuiverende water... puh!
In Mexico deden we niet anders. Na de vlucht uit Cancun stapten we bijna onmiddellijk op een tacostandje af om er (toen nog in de veronderstelling zijnde dat elke Mexicaan wel een woordje Engels sprak) ons eerste, echte, Mexicaanse eten te bestellen/uitbeelden. Op elke hoek van de straat vindt je wel een kraampje, een klein restaurantje of een taqueria waar je tranca's, torta's en taco's kan eten en een van de talloze jugos de frutas kan uitproberen voor geen geld. Om te vermijden dat we toeristeneten voorgeschoteld krijgen, stapten we enkel zaken binnen waar uitsluitend Mexicanen aten. Meestal: hoe kleiner de zaak en hoe meer sardien in blik je je voelt, hoe lekkerder en traditioneler het eten. Of nog een tip: rode, plastieken stoelen van Coca Cola! Altijd een voltreffer!
In tegenstelling tot wat men in Europa denkt, is het eten in Mexico niet superpikant. Wel staan er op tafel steeds twee soorten salsa: rode, milde salsa en groene, heel (!) pikante salsa (maar soms durven ze de kleurtjes al eens omwisselen, dus best even checken). De beste tranca aten we bij Taqueria Los Patitos in Campeche, samen met een glas Aqua de Jamaica, versgemaakt (rechtstreeks uit de emmer!). Ook de eetstalletjes in de mercado's (overdekte marktplaatsen) zijn een aanrader.
Voila, bij deze heb ik nu officieel honger!
Het eerste wat wij echter deden toen we twee jaar geleden in Marrakech aankwamen, was een goed glas kraantjeswater drinken. Kwestie van het zwaard van Damocles al meteen naar beneden te laten donderen. Nooit ergens last van gehad trouwens. In tegenstelling tot een van onze reisgenoten die 7 liter Spa Reine meegesleurd had vanuit La Belgique en die alsnog elke Berber-vrouw die we tegenkwamen in het Atlas-gebergte op een exlcusieve moon-sessie trakteerde. Het zuiverende water... puh!
In Mexico deden we niet anders. Na de vlucht uit Cancun stapten we bijna onmiddellijk op een tacostandje af om er (toen nog in de veronderstelling zijnde dat elke Mexicaan wel een woordje Engels sprak) ons eerste, echte, Mexicaanse eten te bestellen/uitbeelden. Op elke hoek van de straat vindt je wel een kraampje, een klein restaurantje of een taqueria waar je tranca's, torta's en taco's kan eten en een van de talloze jugos de frutas kan uitproberen voor geen geld. Om te vermijden dat we toeristeneten voorgeschoteld krijgen, stapten we enkel zaken binnen waar uitsluitend Mexicanen aten. Meestal: hoe kleiner de zaak en hoe meer sardien in blik je je voelt, hoe lekkerder en traditioneler het eten. Of nog een tip: rode, plastieken stoelen van Coca Cola! Altijd een voltreffer!
In tegenstelling tot wat men in Europa denkt, is het eten in Mexico niet superpikant. Wel staan er op tafel steeds twee soorten salsa: rode, milde salsa en groene, heel (!) pikante salsa (maar soms durven ze de kleurtjes al eens omwisselen, dus best even checken). De beste tranca aten we bij Taqueria Los Patitos in Campeche, samen met een glas Aqua de Jamaica, versgemaakt (rechtstreeks uit de emmer!). Ook de eetstalletjes in de mercado's (overdekte marktplaatsen) zijn een aanrader.
Voila, bij deze heb ik nu officieel honger!
No comments:
Post a Comment