't Is altijd lente...

Ben na zes jaar (jaja, hamai!) nog eens naar de tandarts geraakt! Al bij al viel het nog mee, één klein minigaatje waar preventief wat vulling in gepropt werd. Nu heb ik geen probleem met tandartsen, geen paniekaanvallen, nachtmerries enzovoort... Maar nu zeggen dat ik een fan ben van achterover gekiept in een stoel liggen met een felle lamp in de ogen, een zeverstofzuigerke als een vishaak in de mond en Marlon Brando wattekes in de wangen,... Wel, dat is misschien een beetje overdreven.

Het ergste is natuurlijk de verdoving. Niets beter voor het self esteem dan jezelf met een halfverlamd gezicht frietjes zien eten in een frituur waar toevallig ook de grootste spiegel van heel Leuven hangt. Gelukkig dacht ik er net op tijd aan dat het misschien niet zo'n goed idee was een blikje cola te drinken zonder enige controle van de gelaatspieren...

Totosalon

En de job van het jaar is... informateuse (lees hostess die pretendeert ergens iets meer van te kennen) op het autosalon! Moi, me, ikke, bibi, toebib,... iemand die prat op gaat te kunnen zich te kunnen douchen, aankleden, ontbijten, boterhammekes smeren, de krantenkoppen lezen en emails checken op een half uurtje. Jaja, een hele lijst, ik weet het. Wat echter ontbreekt: in de spiegel kijken, nen hoop volumeverbeterend schuim in mijn haren smeren, mijn haren ook werkelijk eens borstelen en last but not least make-up opsmeren! En laat deze laatste opsomming nu net een beetje veel nodig zijn wanneer je ergens hostess moet gaan spelen.

Hanyways, ik trok dus met een gezonde dosis 'oeioei, waar ben ik nu aan begonnen, maar allez 't is voor een goed doel met name centjes!' naar de Heizel. En ja, het was lastig om de hele tijd recht te staan en te glimlachen. En ja, het is niet te geloven hoeveel mensen een naar 'dood vogeltje' geurende adem hebben. En ja, het kan soms wel een beetje saai worden. En nee, ik weet niet uit het hoofd waar precies in Belgie een wit exemplaar van de breakversie te bezichtigen is.

Maar toch! Was het zeer plezant, kwam ik in een geweldig leuke groep terecht, bleek ik tegen alle verwachtingen in, niet al te slecht in het aftroggelen van mensen hun contactgegevens, heb ik me beestig goed geamuseerd op het afscheidsfeestje en vooral: was het goed van eten!

Agnes de gps

Feit:

• Mannen: rotsvast vertrouwen in het wonder van de techniek.
• Vrouwen: wantrouwig tegenover alles wat mogelijks een computertje bevat.

Gevolg:

• Mannen volgen blindelings de raad op van 'den Tomtom', daarbij gezamelijk turend op het schermpje, zonder ook maar enigszins op de buitenwereld en eventueel daarin aanwezige wegwijzers te letten. Ze zijn dan ook stomverbaasd wanneer de technologie ook wel eens blijkt te falen en 'den Tomtom' hen de verkeerde kant opstuurt. (Het meest ergerlijke zinnetje is dan ook: 'Probeer om te draaien', wanneer je juist de autostrade bent opgereden.)
• Vrouwen daarentegen kunnen het niet hebben dat een andere vrouw hen commandeert en luisteren dan ook met de wenkbrauwen opgetrokken a la Rik Torfs naar de bevelen van 'Agnes de gps', ondertussen nauwlettend de pijltjes langs de kant van de weg en de wegenkaart in het oog houdend.

Gevolg van dit gevolg:

and:Nah! :D