What to do on (2)...

...op een geweldig Belgische, dus druilerige zaterdagavond wanneer je een beetje pijn aan de portemonnee hebt? One goes out to Bruxelles voor een gratis concerto onder de lichtekens van tatomium. Stars of Europe dus. Niet dat er veel schittererde aan de Stars, want het was al playback wat de klok sloeg. Gelukkig waren we door toeval (en veel gedrum) vlak bij de zogeheten eretribune beland en werden we geentertaind door koningin Fabiola die knikkebollend de maat aangaf terwijl Mireille De Gucht en burgemeester Thielemans cheek-cheeky-boom stonden te doen op de Ketchup Song.

Brussels by night is in ieder geval de moeite en bij deze voeg ik dan ook aan mijn steeds langer wordende lijst van goede voornemens toe: meer naar Brussel gaan!

What to do on...

...een geweldig Belgische, dus druilerige zaterdag? One goes out and spends money! Resultaat: ten huize Sealion komt binnenkort ene diepvriezer te staan. Ik hoor mijn 84-jarige buurvrouw al zeggen: 'Wel, wel, wel, hoe kan een mens in deze tijden van technologie, innovatie, digitale televisie, playstation en elektrische tandenborstels nog overleven zonder diepvries??' Wel, we did. Barely surviving. But still.

Anyhoe, global warming better kick ass this summer (and I better start writing in Dutch again!), want we hebben een smoothie-verslaving overgehouden aan Australie en we zijn niet meteen van plan koude kalkoen te gaan.

Bobbels

Ik heb gelijk overal bobbels op mijn lijf... En jeuken, amai... Zou ik allergisch zijn aan Belgie?

Happy tuesday!

Gelukkig is het vandaag geen manic monday meer! Straks gaan we frietjes eten en onze gemiste Leuvense pintjes inhalen met de friendjes en friendinnetjes! Ole, ola!

Boe Belgie Boe!

Koude, sneeuw, regen, hagel, wind, loads of laundry, platte fietsbanden, gesloten lievelingsfrietkoten,... Snif, ik wil terug naar Australie! *neemt een sip van haar warme choco en wikkelt zich nog wat strakker in haar dekentje van zelfmedelijden*

Sealion's Secrets no longer down under

And so we're back... from outer space. Ongeveer 48 uur aan een stuk wakker geweest, waarvan 24 uur in een benepen stoeltje op het vliegtuig. Joy! Van slapen en enig tijdsbesef (in Londen Heathrow zijn we om zeven uur 's ochtends wiskeys gaan proeven in de tax free shops :D, lang leve de jetlag!) was dus niet echt sprake. Wel hebben we ongeveer 16 uur fims bekeken. Gelukkig was de keuze niet beperkt tot Lethal Weapen 4 en het beste van Stephen Seagal, en konden we een aantal zeer goede films bekijken. Gebrek aan slaap oefent wel wat invloed uit op de emotsies. Zo zaten we bij de achtste film (Love Actually) beiden tranen met tuiten te huilen. Goh, zooo schoon... en zooo romantisch... (l).

Holy belony, ik dacht dat het hier lente was! Daar stonden we dan... op Zaventem... in korte broek... met teensletsen. I'll say! Hanyways, we zijn dus terug. Weliswaar zonder bagage, die is nog op citytrip in Londen (geen probleem, ze wordt aan huis geleverd, wat betekent dat wij er niet mee moeten sleuren :D).

Back to the real life zekerst...

Sealion's Secrets down under: de buit

• 6 t-shirts, 3 zwembroeken (excuse me, boarding shorts), 1 bermuda, 1 paar thongs, 1 hoedje en 1 pullover voor hem;
• 6 t-shirts, 4 topjes, 3 hot pants (excuse me, boarding shorts), 1 bermuda, 2 bikini's, 3 paar thongs, 1 polo-pull en 2 sweaters voor haar (I know, no boundaries wat shopping betreft, gelukkig waren het solden :s);
• 4 'strandjanet'-boeken;
• 7 'hit the road'-cd's;
• 10 thacky souvenirs;
• 1 extra reiszak om al het bovenstaande in te proppen :D ;
  
• 1 vette visa-rekening;
  
• een mooi bruin kleurtje (waar stevig wat conservatiebiologie zal op worden toegepast onder de vorm van alle mogelijke moisturizing zalfkes);
  
• zo'n 4000 foto's (de foto-avond wordt lang mannekes!);
  
• 2 kleine dreadlocks in mijn haar dankzij Zout, Zee, Zon maar vooral geen Zin om mijn haar te borstelen (ze gaan hun werk hebben bij de kapper :s);

Maar vooral:

• geen spijt (ook niet van de vette visa-rekening!);
• een hoop schitterende en onschatbare ervaringen en herinneringen die ik hoop nog eens opnieuw te mogen beleven samen met mijn Outback Jack.
  

Sealion's Secrets down under: Bondi Beach

Omdat we het niet kunnen laten, en omdat we na de uitlaatgassen in Sydney city nood hebben aan wat frisse lucht: Back to the beach, Bondi Beach! Het Knokke van Australie, door ons meteen herdoopt tot 'm'as-tu-vu' beach! Geen misdaadromans nodig deze keer, op het programma stond immers een stevige portie mensenkijken. En kijken deden we! Het mag gezegd worden: de plaatselijke blokes en sheila's scoorden niet slecht op onze 'goodlooking schaal van Richter'. Australiers zijn verzot op sport, en dat is niet alleen te zien aan de dikke sportkaternen in de kranten en de vele sportzenders op tv, maar ook aan de mensen zelf. Slurpend aan onze zoveelste smoothie namen we ons dan ook (weeral) voor om thuis toch wat meer aan sport te gaan doen. Ben benieuwd...

Sealion's Secrets down under: Sydney

Wereldstad, winkelstad, zakenstad, historische stad, toeristische stad, zakenmannen met hun foute hemdjes, zakenvrouwen in hun tailleurke, toeristen met hun nog witte (of reeds roze) benen en hun fototoestellen, surfdudes in hun zwembroekskens, schoolkinderen in hun uniformkens, rare new age types, drag queens, levendige homo en lesbo scene, Harbour Bridge, Opera House, Darling Harbour, George Street, Botanic Gardens (met gigantische vleermuizen in de bomen!), Chinatown, Kings Cross, Darlinghurst, tacky souvenirs op Paddy's Market, backpackershotel in een oud Victoriaans gebouw, moordlustige taxichauffeurs, koning auto, irritante verkeerslichten, sushi aan de lopende band (letterlijk!), noodlebars, food courts, fatfree smoothies, fettige frappochino's bij Starbucks, Burgerman, sizzling chicken wraps, gigantische shoppingmals, Dymocks Books (bookshop met 250 000 titels, verspreid over drie verdiepen, aka: heaven!), vruchteloze zoektochten naar secondhand game shops en een origineel souvenir voor mijn ouders, niet kunnen geloven dat het voorgaande kan in deze stad, biefstukvoeten van het vele rondslenteren, mensen in alle kleurtjes van de regenboog met elk een verschillende nationaliteit,...


Voila, bij deze is dit postje even complex, psychydelisch, onsamenhangend, ingewikkeld, verwarrend, onbegrijpelijk, chaotisch, incoherent, vreemd en in de knossel als Sydney!

Sealion's Secrets down under: Afscheid van een vriend...

Morgen nemen we afscheid van 'Stan the happy minivan'. We zullen hem missen...

• zijn lichte afwijking naar links waardoor we telkens een beetje moesten tegensturen om recht te blijven rijden (geen probleem, wij rijden toch liever rechts op de baan);
• zijn met plastieken zakken opgevulde, comfortabele zetels ;
  
• zijn onmogelijk juist afstelbare spiegels;
• zijn ruitenwissers die de vensters streelden;
  
• zijn gaten en spleten die ons toelieten optimaal van regen en stofwolken te genieten;
• zijn trampoline-ophanging;
• zijn gaspedaal waaronder ik een boek moest leggen om er deftig aan te kunnen;
• zijn...

Samen tuften we zo'n 8000 km lang (environ 53 keer Leuven-Oostduinkerke!) door het Australische landschap. Snif... *pinkt een spreekwoordelijk traantje weg*

Sealion's Secrets down under: Shoes

die ik met me meebracht:

die ik 90% van de tijd (op een paar blarenoplopende wandelingen met mijn ander schoeisel na) droeg:

Yes, yes, I became a thong-addict!

Sealion's Secrets down under: We like to blend in...

Nu we terug aan de kust zijn, lijk het wel of de gemiddelde Aussie geboren wordt met een zonnebril (hier: shades) op de neus, een surfboard onder de arm, een 'no worries mate' op het puntje van zijn tong en thongs (chez nous: teensletsen) aan de voeten.

En wij willen uiteraard niet uit de toon vallen, en daarom naar aloude Flair-traditie: 'the real Australian make-over!

Voor:


Na:

'Iet mag het hebben he!'

Sealion's Secrets down under: En dan nu...

gaan we Sydney onveilig maken en zoals in de Thomas Cook reclame een manier trachten te vinden om toch maar niet naar huis te moeten...

Sealion's Secrets down under: Croanjilung National Park

I know, I know, weeral een nationaal park, met weeral een verlaten strand waar weeral stevig gestrandjanet en gewandeld kan worden, weeral zonsondergangen en weeral zonsopgangen,... Boring!!

Gelukkig waren er de gigantische goanna's met klauwen ter grootte van de sikkel van Panoramix, possums die boterhammekes met choco komen eten in 'Stan the happy minivan', megaspinnen met veel te veel haar op hun lijf, muggen die minstens even hardnekkig zijn dan hun broeders en zusters in de Camargue, en misdaadromans om ons een beetje bezig te houden!

Sealion's Secrets down under: The Wicked Family

Voor elk wat wils in de Wicked Family!

for the males:

and for the females (*):

(*) We konden het zelf ook eerst niet zo goed lezen, maar het woord rechtsboven is 'erogenous'.

Sealion's Secrets down under: Warning: Inside joke!

To Dick Darlington (en fans van Coupling): 'Fancy a drink?'

Sealion's Secrets down under: Torquay

Torquay is niet alleen het eindpunt van de Great Ocean Drive, het is ook de de hoofdstad van de Australische surfcultuur. Hier ontstonden de grote surfmerken, en het is dan ook the place to be to go totally beserk in de vele surfshops. Wich I did!

Een paar kilometers van Torquay ligt Bell's Beach, waar jaarlijks met Pasen een van de belangrijkste surfcompetities ter wereld plaatsgrijpt. De golven kunnen hier soms tot 6 meter hoog zijn!

Sealion's Secrets down under: The Great Ocean Drive

Shipwreck coast

Mijn eigen Calimero-gefühl naast deze tot 70 m hoge kliffen:

De ochtendstond heeft goud in de mond (so they say), dus trok ik met mijn ochtendgehumeurde fotograaf naar de 12 apostels (overblijfselen van erosie op de rotskust, er blijven er nog 6 overeind) voor een fotosessie:

Surfcoastshire: 'Riding the waves dude, Riding the waves!'

Uiteraard kunnen we Australie niet met opgeheven hoofd verlaten zonder eens te proberen surfen. Dus in Lorne huurden we een surfboard voor een paar uurtjes. Dit deel van de Australische kust is de de bakermat van het Australische surfen (en geloof me, ze zijn er zot van!). Hier wordt ook nog intensief aan het traditionele longboarding gedaan, alsook door ons eigen zelve!

Hoewel, voor my little me was het niet alleen 'long' maar ook wat 'wide'. Wegens te korte armpjes waar ik mijn bord niet onder kreeg zodat ik niet op de coole manier over het strand kon flaneren, was ik genoodzaakt het volgens de African way te transporteren: op mijn hoofd! Misschien dat ik volgende keer toch maar een shortboard probeer.

Sealion's Secrets down under: Kangaroo Island

Na de hitte van de Outback snakken we naar een welgekomen dip in de koele oceaan, met name die waarin ook Kangaroo Island ligt! Maar uiteraard niet zonder ook een tussenstop te maken in het Flinders Ranges National Park, (waar we de hoogste top van South Australia beklommen),

en Adalaide (laundry-stop, cybercafe-stop, bookstop-shop, en surfshop-stop!).

Kangaroo Island bekend om zijn vele endemische plant- en diersoorten (waaronder sealions!) kon ons wel bekoren. Vooral dan Hanson Bay waar we onze eigen Temptation Island (*)speelden en wonnen! Wat naderhand wel zeer gemakkelijk was gezien de afwezigheid van de vicious vrijgezellen (of enige andere levende zielen).

Des avonds werden we bij het diner vergezeld door de evil twin brothers Kang en Roo (moeha, orizineel Sealion, orizineel) die het op onze noedelkens gemunt hadden. I kid you not, die twee kunnen beter om eten bedelen dan een roedel labradors.

(*) Ik heb nog nooit een aflevering van Temptation Island gezien (ja echt waar!) dus alle mogelijks vettige dingens die zich daar afspelen: pas chez nous hoor!