- zijn lichte afwijking naar links waardoor we telkens een beetje moesten tegensturen om recht te blijven rijden (geen probleem, wij rijden toch liever rechts op de baan);
- zijn met plastieken zakken opgevulde, comfortabele zetels ;
- zijn onmogelijk juist afstelbare spiegels;
- zijn ruitenwissers die de vensters streelden;
- zijn gaten en spleten die ons toelieten optimaal van regen en stofwolken te genieten;
- zijn trampoline-ophanging;
- zijn gaspedaal waaronder ik een boek moest leggen om er deftig aan te kunnen;
- zijn...
Samen tuften we zo'n 8000 km lang (environ 53 keer Leuven-Oostduinkerke!) door het Australische landschap. Snif... *pinkt een spreekwoordelijk traantje weg*
No comments:
Post a Comment