Sporty Sealion

Het gebeurt zelden of nooit, maar eens om de zo veel jaar maak ik eens een goed voornemen ook werkelijk waar. In dit geval: opnieuw gaan tennissen. En ondanks het feit dat mijn tennisracket een afpellend handvat heeft, de snaren ervan even strak staan als de baggy pants rond het middel van Snoop Dogg en ik de conditie heb van Koen Filet voor hij aan Marathon meedeed., was het superplezant! Mijn volgend goed voornemen is dan ook om het vol te houden en elke zondagvoormiddag te gaan tennissen! Hoe laat het zaterdagavond ook was, uitslapen doe ik wel als ik op pensioen ben (of zondagnamiddag :s)!

Tien jaar is het geleden sinds ik nog eens de tennisclub binnenstapte, en op tien jaar is er blijkbaar nog niet veel veranderd. Er staat nog altijd een verwarde gepensioneerde man met een grote voorliefde voor jeneverkes achter de toog. Toen we wilden betalen voor het terrein bleek het plotseling duurder te zijn voor diegene die lid waren van de club dan voor de bezoekers. Ook het publiek bleek nauwelijks veranderd. Enerzijds heb je de normale mensen zoals u en ik, die gewoon rustig een balletje willen slaan. Anderzijds heb je de dikke nekken die arriveren in hun jaguars en nog steeds van oordeel zijn dat tennis een sport is voor de happy few en die zich dan ook persoonlijk beledigd voelen wanneer blijkt dat de plebs ook tennis willen spelen. Zo ook de mannen die het uur na ons kwamen spelen: 'Willen de juffrouwen het terrein vegen alstublieft, het is aan ons nu'. Aarch, al mijn haar ging rechtstaan! De mannen in kwestie werden dan ook getrakteerd op een boze blik van mijn killer eye, gevolgd door het ubertraag vegen van het terrein en minutenlang zoeken naar mijn tennisballen. Haha, revenge! I hope you sprain your ankle, you old fart!