Vuil schachten!

So there I was, wachtend tot het rode mannetje veranderde in het groene mannetje zodat ik de straat kon oversteken toen plotseling een afgrijselijke geur mijn neusgaten doorboorde. Het was een mengsel van knoflook, mest, verschraald bier en de in Leuven wereldbekende Alma-pap. Algauw drong het tot mij door: novemer = studentendooptijd. De tijd van groepjes stinkende, smerige en vooral zatte eerstejaars die op hun knieen het Ladeuzeplein oversteken en achtervolgt worden door op wraak bezinde en machtsgeile tweedejaars die om de haverklap 'Vuil schachten' schreeuwen.

En hoewel I so not want be a schacht right now (been there, done that; en het vriest 's nachts gedomme!), het was toch ne schone tijd...