Murphy's revenge

Waarzegster Sealion had gelijk. Alle chance die ik donderdag had, werd vrijdag overmatig met malchance gecompenseerd. Het plan was nochthans simpel: naar Brussel tsjollen en daar de maten laten nemen voor mijn autosalontailleurke. Geen probleem (dacht ik), ik had mij goed voorbereid (dacht ik), perfecte (dacht ik) wegbeschrijving op zak enal. Dit was echter buiten mijn interne gps (die over het algemeen wel redelijk goed werkt) gerekend. Deze had namelijk beslist om even hard in staking te gaan als de arbeiders van Volkswagen Vorst momenteel. Resultaat: twee uur rondgereden in Brussel city zonder de kleermaker te vinden. Wat is dat met grootsteden en straten die de breedte hebben van een klein dorp? Probeer maar eens een straatnaam te lezen wanneer je in het midden van zo'n megalaan aan't rijden bent. Zelfs voor Superman met zijn supervision (of zoiets) zou het niet leesbaar zijn. Bovendien blijken alle wegen naar Brussel centrum te leiden, maar leidt er geen enkele weg uit Brussel centrum. Bij elke tunnel die ik doorreed ging mijn GRMBL-meter meer en meer de hoogte in.

Toen ik eindelijk uit de val genaamd Bruksel ontsnapt was, moest ik nog enkele boodschappen doen in Vilvoorde en Zaventem. Vlug geflikt denk je dan, want wat ligt er tussen Brussel en Leuven? Inderdaad: Vilvoorde en Zaventem! Niets bleek minder waar. Twee bestemmingen op het programma = twee kansen om verloren te rijden. Gezien het mijn not so lucky day was, greep ik die dan ook met beide handen aan.

Terug in Leuven stond nog op het programma: shoppen in een bomvolle Colruyt vol bleirende kinderen die hun oververmoeide ouders de oren van hun hoofd zagen om Sinterklaascadeautjes (mannekes, het is nog maar november, de Sint zit nog in zijne strandstoel in Spanje!) en een mega-afwas met aan diggelen vallende kristallen wijnglazen.

Op het einde van de dag bereikte mijn GRMBL-meter dan ook zijn maximumwaarde. *sirenes loeien, rode zwaailichten verlichten de zaal, crowd (=lief) vlucht in paniek weg*